Waginoplastyka

Zabieg waginoplastyki może przeprowadzić jedynie lekarz, który ukończył specjalizację z zakresu ginekologii i położnictwa, najlepiej wyspecjalizowany w dziedzinie ginekologii plastycznej. Wykształcenie i specjalizację specjalisty możesz sprawdzić w oficjalnym polskim Centralnym Rejestrze Lekarzy. Wystarczy, że wpiszesz imię i nazwisko lekarza do tej wyszukiwarki.

Jako że chodzi o interwencję chirurgiczną, należy ostrożnie wybrać specjalistę. Przydatne może okazać się zapoznanie się z internetowymi opiniami innych pacjentów o wybranym specjaliście i gabinecie lekarskim. Niekiedy warto skonsultować się z więcej niż jednym specjalistą i wybrać najlepszą dla nas opcję,

Niektóre kobiety mogą czuć się pewniej i odczuwać mniejszy wstyd i dyskomfort, udając się do lekarza, będącego kobietą. Nie jest to jednak regułą i pacjentka powinna wybrać specjalistę, który wzbudzi jej największe zaufanie.

Kwalifikacja pacjentki do plastyki pochwy rozpoczyna się na wizycie konsultacyjnej z lekarzem ginekologiem, który ocenia stan zdrowia pacjentki oraz wskazania i przeciwwskazania do operacji. Na wizytę należy zabrać aktualny wyniki badania cytologicznego. Po pozytywnym zakwalifikowaniu pacjentki do operacji pojawiają się kolejne wymagania.

Zespół ClevelandGyn objaśnia, że waginoplastyka ma na celu skorygowanie szerokości pochwy i jej defektów oraz wymodelowanie ścian pochwy. Poprzez chirurgiczną redukcję naddatków błony śluzowej i zbliżenie osłabionych powięzi uda się nie tylko uzyskać satysfakcjonujący efekt pod względem estetycznym, ale także pod względem anatomicznym i funkcjonalnym. Ponadto pacjentka w mniejszym stopniu będzie narażona na infekcje, a w życiu seksualnym będzie odczuwała więcej satysfakcji, podobnie jak jej partner.

Każda interwencja z użyciem skalpela wiąże się z pewnym ryzykiem wystąpienia komplikacji i waginoplastyka nie jest wyjątkiem. Towarzystwo Chirurgów Polskich (TCP) informuje o dwóch typach powikłań: tych związanych ze znieczuleniem oraz tych mających związek bezpośrednio z procedurą chirurgiczną. Najlepszym sposobem uniknięcia komplikacji jest wybór doświadczonego specjalisty.

Oto możliwe komplikacje:

• krwiaki
• infekcje
• nierówna lub zgrubiała blizna
• zaburzenia czucia
• ponowne rozluźnienie się ścian pochwy
• martwica
• przetoka między pochwą a odbytem (występuje bardzo rzadko)

Poza operacją istnieją inne, mniej inwazyjne metody waginoplastyki, które również pomogą odmłodzić i poprawić stan ogólny kobiecych miejsc intymnych. Są one rozwiązaniem dla kobiet, u których stopień rozluźnienia mięśni pochwy nie jest tak znaczny.

Oto dostępne techniki:

• Lipotransfer okolic intymnych: jeżeli mięśnie pochwy nie są zbyt osłabione i rozluźnione, specjalista może przeprowadzić przeszczep tłuszczu. Tkankę tłuszczową można pobrać ze wzgórka łonowego, pośladków lub jakiekolwiek innej części ciała, w której występuje nadmiar lub wystarczająca ilość tkanki tłuszczowej. Pobrana tkanka tłuszczowa zostanie najpierw oczyszczona w procesie filtracji (metoda Colemana), a następnie wstrzyknięta w ściany pochwy. Zabieg pozwala na zwężenie waginy, a także powiększenie punktu G oraz poprawę stanu i wytrzymałości ścian pochwy. Zabieg wykonywany jest w trybie ambulatoryjnym, w znieczuleniu miejscowym, ogólnym lub zewnątrzopnowym.
• Zastrzyki z kwasem hialuronowym: to najmniej inwazyjna metoda odmładzania pochwy. Zabieg polega na wstrzykiwaniu kwasu hialuronowego w ściany pochwy i okolice intymne; wykonuje się go w gabinecie lekarskim, w trybie ambulatoryjnym, w znieczuleniu miejscowym. Kwas hialuronowy to substancja naturalnie występująca w organizmie człowieka. Jest ona stopniowo wchłaniania, dlatego efekty zabiegu utrzymują się przez 15-20 miesięcy. Po upływie tego czasu należy powtórzyć zabieg. Krótko po zabiegu mogą pojawić się zasinienia w miejscu wstrzyknięcia, jednak powinny zniknąć w przeciągu kilku dni.
• Zastrzyki z toksyną botulinową: niektóre przypadki pochwicy (dysfunkcja seksualna, polegająca na kurczeniu się mięśni u wejścia do pochwy, co uniemożliwia współżycie) można leczyć toksyną botulinową, jako że działanie botoksu polega na paraliżowaniu mięśni. Tak jak zabieg z wykorzystaniem kwasu hialuronowego, ta interwencja również jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym i w trybie jednodniowym.