Waginoplastyka

Zabieg waginoplastyki może przeprowadzić jedynie lekarz, który ukończył specjalizację z zakresu ginekologii i położnictwa, najlepiej wyspecjalizowany w dziedzinie ginekologii plastycznej. Wykształcenie i specjalizację specjalisty możesz sprawdzić w oficjalnym polskim Centralnym Rejestrze Lekarzy. Wystarczy, że wpiszesz imię i nazwisko lekarza do tej wyszukiwarki.

Jako że chodzi o interwencję chirurgiczną, należy ostrożnie wybrać specjalistę. Przydatne może okazać się zapoznanie się z internetowymi opiniami innych pacjentów o wybranym specjaliście i gabinecie lekarskim. Niekiedy warto skonsultować się z więcej niż jednym specjalistą i wybrać najlepszą dla nas opcję,

Niektóre kobiety mogą czuć się pewniej i odczuwać mniejszy wstyd i dyskomfort, udając się do lekarza, będącego kobietą. Nie jest to jednak regułą i pacjentka powinna wybrać specjalistę, który wzbudzi jej największe zaufanie.

Kwalifikacja pacjentki do plastyki pochwy rozpoczyna się na wizycie konsultacyjnej z lekarzem ginekologiem, który ocenia stan zdrowia pacjentki oraz wskazania i przeciwwskazania do operacji. Na wizytę należy zabrać aktualny wyniki badania cytologicznego. Po pozytywnym zakwalifikowaniu pacjentki do operacji pojawiają się kolejne wymagania.

Waginoplastyka ma na celu skorygowanie szerokości pochwy i jej defektów oraz wymodelowanie ścian pochwy. Poprzez chirurgiczną redukcję naddatków błony śluzowej i zbliżenie osłabionych powięzi uda się nie tylko uzyskać satysfakcjonujący efekt pod względem estetycznym, ale także pod względem anatomicznym i funkcjonalnym. Ponadto pacjentka w mniejszym stopniu będzie narażona na infekcje, a w życiu seksualnym będzie odczuwała więcej satysfakcji, podobnie jak jej partner.

Każda interwencja z użyciem skalpela wiąże się z pewnym ryzykiem wystąpienia komplikacji i waginoplastyka nie jest wyjątkiem. Towarzystwo Chirurgów Polskich (TCP) informuje o dwóch typach powikłań: tych związanych ze znieczuleniem oraz tych mających związek bezpośrednio z procedurą chirurgiczną. Najlepszym sposobem uniknięcia komplikacji jest wybór doświadczonego specjalisty.

Oto możliwe komplikacje:

• krwiaki
• infekcje
• nierówna lub zgrubiała blizna
• zaburzenia czucia
• ponowne rozluźnienie się ścian pochwy
• martwica
• przetoka między pochwą a odbytem (występuje bardzo rzadko)

Poza operacją istnieją inne, mniej inwazyjne metody waginoplastyki, które również pomogą odmłodzić i poprawić stan ogólny kobiecych miejsc intymnych. Są one rozwiązaniem dla kobiet, u których stopień rozluźnienia mięśni pochwy nie jest tak znaczny.

Oto dostępne techniki:

• Lipotransfer okolic intymnych: jeżeli mięśnie pochwy nie są zbyt osłabione i rozluźnione, specjalista może przeprowadzić przeszczep tłuszczu. Tkankę tłuszczową można pobrać ze wzgórka łonowego, pośladków lub jakiekolwiek innej części ciała, w której występuje nadmiar lub wystarczająca ilość tkanki tłuszczowej. Pobrana tkanka tłuszczowa zostanie najpierw oczyszczona w procesie filtracji (metoda Colemana), a następnie wstrzyknięta w ściany pochwy. Zabieg pozwala na zwężenie waginy, a także powiększenie punktu G oraz poprawę stanu i wytrzymałości ścian pochwy. Zabieg wykonywany jest w trybie ambulatoryjnym, w znieczuleniu miejscowym, ogólnym lub zewnątrzopnowym.
• Zastrzyki z kwasem hialuronowym: to najmniej inwazyjna metoda odmładzania pochwy. Zabieg polega na wstrzykiwaniu kwasu hialuronowego w ściany pochwy i okolice intymne; wykonuje się go w gabinecie lekarskim, w trybie ambulatoryjnym, w znieczuleniu miejscowym. Kwas hialuronowy to substancja naturalnie występująca w organizmie człowieka. Jest ona stopniowo wchłaniania, dlatego efekty zabiegu utrzymują się przez 15-20 miesięcy. Po upływie tego czasu należy powtórzyć zabieg. Krótko po zabiegu mogą pojawić się zasinienia w miejscu wstrzyknięcia, jednak powinny zniknąć w przeciągu kilku dni.
• Zastrzyki z toksyną botulinową: niektóre przypadki pochwicy (dysfunkcja seksualna, polegająca na kurczeniu się mięśni u wejścia do pochwy, co uniemożliwia współżycie) można leczyć toksyną botulinową, jako że działanie botoksu polega na paraliżowaniu mięśni. Tak jak zabieg z wykorzystaniem kwasu hialuronowego, ta interwencja również jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym i w trybie jednodniowym.