Odzyskaj do 4500 zł za wykonany zabieg
Co miesiąc masz szansę na nagrodę.
Zachowaj fakturę i weź udział!
Odzyskaj do 4500 zł za wykonany zabieg
Co miesiąc masz szansę na nagrodę.
Zachowaj fakturę i weź udział!
Zabieg redukcji piersi zalecany jest wtedy, kiedy biust jest tak duży, że przeszkadza pacjentce w normalnym funkcjonowaniu. Pacjentki młode zgłaszają się z reguły z powodu dużego biustu, który uniemożliwia im uprawianie sportu, bowiem z takim obciążeniem nie sposób jest czasem biegać czy jeździć na rowerze. U młodych osób duży biust sprawia trudności także w doborze bielizny i nie rzadko jest przyczyną kompleksów. Z kolei starsze pacjentki zgłaszają się do zabiegu redukcji piersi z powodu bólu kręgosłupa, choroby zwyrodnieniowej stawów międzykręgowych oraz często występujących odparzeń w fałdach podpiersiowych i ran od wrzynających się ramiączek biustonosza.
Zdecydowanie w takich przypadkach zalecana jest operacja redukcji piersi, a u młodych pacjentek dzięki wcześniej podjętym działaniom można uniknąć choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, redukując obciążenie, zanim dojdzie do nieodwracalnych zmian.
W zasadzie zakres redukcji można dostosować do woli pacjentki i w zależności od zastosowanej techniki odpowiednio zaplanować finalny rozmiar biustu. Jesli pacjentka chce zachować objętość i nieznacznie zredukować biust, wykonuję się lifting piersi z drobną redukcją. Pacjentki, które mają rozpoznanie tzw. gigantomastii, wymagają znacznej redukcji. Stosując odpowiednią technikę operacyjną, możemy z miseczki G czy H uzyskać B lub C wedle życzenia pacjentki. Wszystkie kwestie dotyczące rozmiaru piersi i techniki zabiegowej ustalam zawsze wspólnie z pacjentką na konsultacji.
Każdy zabieg chirurgiczny obarczony jest pewnym ryzykiem, który omawiam zawsze z pacjentką. Wprost proporcjonalnie od doświadczenia chirurga to ryzyko jest znacząco spada. Jeżeli chodzi o korektę po zabiegu w przypadku, kiedy pacjentka nie jest zadowolona z efektu, zawsze jest taka możliwość i owszem, wiąże się to ze zwiększonym ryzykiem, ponieważ wszystkie wtórne zabiegi są trudniejsze z racji na obecność blizn po pierwszym zabiegu.
Niemniej jednak w przypadku operacji redukcji piersi bardzo rzadko zdarza się żeby pacjentka była niezadowolona, ponieważ przy odpowiednim zaplanowaniu operacji, doborze techniki operacyjnej do oczekiwanego rozmiaru przez pacjentkę, odpowiedniej rozmowie z pacjentką i uświadomieniu jej co do możliwości chirurgii plastycznej, w zasadzie mogę powiedzieć, że nie mam przypadku pacjentki, która wymagałaby korekty lub była niezadowolona. Zabieg przynosi niesamowitą ulgę dla kręgosłupa, pacjentki po zabiegu dosłownie "odżywają".
Operacja redukcji może być wykonana u pacjentki, która spełnia kryteria diagnozy tak zwanej gigantomastii. To z kolei ma miejsc,e kiedy biust jest tak ogromny, że wymaga redukcji o przynajmniej 1 kg z każdej strony.
Dodatkowo pomocne do kwalifikacji zabiegu na NFZ jest również zaświadczenie od ortopedy, który zaświadcza, że pacjentka ma chorobę zwyrodnieniowa kręgosłupa, które wynika z obciążenia w odcinku piersiowym przez biust.
Można wydzielić 2 główne rodzaje technik. Pierwsza to sposób redukcji z użyciem szypuły naczyniowej, druga to metoda Toreka stosowana w przypadku ogromnych piersi z dużą ptozą oraz planowaną bardzo dużą redukcją piersi.
W przypadku pacjentek starszych, które finalnie chcą osiagnąć bardzo mały rozmiar biustu, zastosowanie ma metoda Thoreka. Natomiast u osób młodych stosuję prawie zawsze drugi rodzaj techniki z użyciem szypuły naczyniowej, w tej metodzie kompleks otoczka-brodawka (dalej KBO) przenoszony jest na szypule. W obrębie tej techniki mamy do wyboru różne szypuły: boczną, dolną, górną lub przyśrodkową czy też inne wariacje. Wybór zależy od budowy piersi, ale również od preferencji operatora. Główną różnicą w tych dwóch metodach jest to, że w przypadku metody Toreka brodawka sutkowa jest przemieszczona w formie przeszczepu, co skutkuje brakiem czucia po operacji, natomiast metoda z użyciem szypuły gwarantuje, że KBO jest unaczyniony i czucie brodawki po operacji wraca, jak również, co ważne u młodych pacjentek, można karmić po operacji piersią. Czucie regeneruje się w różnym stopniu, co zawsze należy pacjentce wytłumaczyć; są pacjentki, u których wróci w 100%, ale są też takie, u których wróci w ograniczonym zakresie.
Po każdej interwencji chirurgicznej oczywiście pozostaje blizna, choć w zależności od techniki szycia, zastosowanych szwów chirurgicznych, z czasem blizna staje bardzo dyskretna. Ważny aspekt to również współpraca pacjentki, która powinna odpowiednio dbać o blizny po operacji według moich zaleceń. Z czasem blizna staje się miękka oraz zyskuje kolor zbliżony otaczającej skóry i nie rzuca się w oczy. Jeśli chodzi o kształt blizny przy dużych redukcjach ma ona kształt odwróconej litery "T", czyli kotwicy i takie redukcje są najbardziej skuteczne.
Co do zasady teoretycznie przy zastosowaniu metody z przeniesieniem KBO na szypule naczyniowej kanaliki mlekowe są zachowane i połączenie z brodawką również, wobec czego powiedzieć że będzie możliwa laktacja. Jednak ja osobiście przed operacją uprzedzam pacjentkę zawsze, że struktura całego gruczołu po operacji redukcji jest przemodelowana i laktacja sama w sobie czasem jest trudna do rozkręcenia i utrzymania, a po tego rodzaju zabiegu może to być tym trudniejsze. W związku z czym mówię zawsze, że jest szansa na karmienie piersią, ale nie ma pewności.
Ja kwalifikuję pacjentki do operacji redukcji rok po zakończonej laktacji lub 6 m-cy po zakończonej ciąży, jezeli nie karmiły piersią.
Nie spotkałem się jeszcze z pacjentką, która poniżej 18ego roku życia wymagałaby redukcji, gdyby taka sytuacja miała miejsce, pewnie rozważałbym indywidualnie ten przypadek w oparciu o wywiad, badanie fizykalne i wyniki badań laboratoryjnych. Co do zasady jednak ze względów etycznych uważam, że z operacją tego rodzaju należy poczekać do 18-ego roku życia, by pacjentka była pełnoletnia w dniu operacji.
Pacjentka po operacji ma założone opatrunki oraz biustonosz kompresyjny i po zabiegu ma zalecony odpoczynek, oszczędny tryb życia przez ok 2 tygodnie. Powrót do aktywności zawodowej i pracy biurowej może nastąpić po ok. 2 tygodniach, natomiast aktywność fizyczną można wznowić po ok. 4 tygodniach.
Treści publikowane na Estheticon.pl w żadnym wypadku nie mogą zastąpić konsultacji pacjenta z lekarzem. Estheticon.pl nie ponosi odpowiedzialności za produkty ani usługi oferowane przez specjalistów.